อัตชีวประวัติและปฏิปทา
พระครูกมลสิทธิคุณ (พระอาจารย์สมหมาย ขันติโก)
วัดคำโพธิ์ ตำบลท่าช้าง อำเภอสว่างวีระวงศ์ จังหวัดอุบลราชธานี
ศิษย์ก้นกุฏิหลวงพ่อสอน วัดโนนธาตุ อำเภอมหาชนะชัย จังหวัดยโสธร เรียนตำรามหาอุตม์ ตำรากรุพระธาตุพนม ของหลวงพ่อจันทร์ วัดหอก่อง จ.ยโสธร ลูกศิษย์พระครูวิโรจน์รัตโนบล ๑ ในเกจิ ปลุกเสกเหรียญฟ้าผ่า เบญจะมหามงคล วัดสุปัฏนารามวรวิหาร ปี ๒๕๑๖ ขึ้นกัมมัฏฐานสายตรงจากหลวงพ่อบุญเรือง วิสารโท วัดพิชโสภาราม เรียนจบวิชานรศาสตร์ วิชาดูคน มนต์ทายใจ ศึกษาธรรมะและวิชาดาวหนุนดวงจาก หลวงพ่อผินะ ปิยธโร พระอริยสงฆ์ผู้ทรงอภิญญา วัดสนมลาว จังหวัดสระบุรี เรียนวิชาโองการพระเจ้า ๑๖ พระองค์ จากอาจารย์ชิน รอดประสิทธิ์ กรุงเทพมหานคร สำเร็จวิชาดวงธรรมคำหมากแห้ง จากครูธรรมศิษย์สายหลวงปู่สำเร็จลุน แห่งนครจำปากสัก จาริกธุดงค์ป่านอนเขา ทั่วแผ่นดินอีสาน อบรมเผยแผ่ธรรมะทั่วประเทศในนาม กลุ่มใจประสานใจ ของสำนักใหญ่วัดพิชโสภาราม จังหวัดอุบลราชธานี
ประวัติพอสังเขป พระอาจารย์สมหมาย ขันติโก นามสกุลโพธิ์แสง เกิดเมื่อวันที่ ๒๗ กรกฎาคม ๒๕๐๒ ปีกุน บิดดามารดาเป็นคนอำเภอมัญจาคีรี จังหวัดขอนแก่นโดยกำเนิด เกิดในตระกูลชาวไร่ชาวนา เรียนจบชั้นประถมบังคับ แล้วเมื่ออายุได้ ๑๔ ปีจึงได้บรรพชาเป็นสามเณรที่วัดบ้านเกิด ด้วยความขยันตั้งใจสามารถเรียนจบนักธรรมเอก ตั้งแต่เป็นยังเป็นสามเณร เมื่ออายุได้ ๑๗ ปี ความจำเป็นทางครอบครัวจึงลาสิกขาออกมาช่วยพ่อแม่ทำไร่ทำนา ด้วยความเป็นคนกตัญญูต่อบิดามารดา แม้ยังเสียดายในการที่จะบวชอยู่ก็ตาม ต่อมาเมื่อปี พ.ศ. ๒๕๒๑ บิดามารดา ได้อพยพพร้อมกับคณะญาติย้ายมาปักหลักถิ่นฐานทำมาหากินใหม่ คือที่บ้านโนนธาตุ อำเภอมหาชนะชัย จังหวัดยโสธร พระอาจารย์สมหมายวัยหนุ่มฉกรรจ์ เป็นหัวเรี่ยว หัวแรงหลักของครอบครัวในการหักร้างถางพง ทำไร่ ทำนา จนครอบครัวมั่นคงในถิ่นบ้านใหม่ไม่เคยแต่งงาน หรือจีบสาวใดเลยเพราะรู้เจียมตัวในความจนทุกข์ยากลำบากของครอบครัว เมื่อบิดาได้เสียชีวิตใน พ.ศ. ๒๕๒๕ มารดาจึงได้ขอร้องให้บวชเพื่อนแทนคุณบิดา ๑ พรรษา จึงได้จัดงานอุปสมบทขึ้นในวันที่ ๖ พฤษภาคม ๒๕๒๖ โดยมีพระครูพิศาลพัฒนาทร หลวงพ่อสอน วัดโนนธาตุเป็นพระอุปัชฌาย์ เป็นภิกษุในพระพุทธศาสนามีนามฉายา ว่า ขันติโก ผู้มีความอดทน
หลังจากอุปสมบทแล้วก่อนเข้าพรรษาได้มีโอกาสได้สัมผัสงานปริวาสกรรมแรกของ ชีวิตพระได้เข้าร่วมปฏิบัติธรรมกับหมู่คณะ ซึ่งเป็นความต่างจากสมัยเมื่อเป็นสามเณรที่มุ่งเรียนเป็นหลัก และเปรียบชีวิตของคฤหัสถ์มีแต่ประกอบการทำมาหาเลี้ยงชีพ เมื่อมานั่งสมาธิปฏิบัติธรรมเกิดความนิ่งสงบเอิบอิ่มใจตลอดระยะเวลา ๙ วันท่านได้นั่งสมาธิย้อนรำลึกถึงเรื่องราวในชีวิตที่ผ่านมา ที่งานปริวาสกรรมนี้เอง ยังได้รู้จักเพื่อนสหธรรมิกใหม่ชาวจังหวัดสุพรรณบุรีที่รู้จักกันในงาน ปริวาสกรรมคอยช่วยเหลือในเรื่องของวัตรปฏิบัติ ได้แนะนำและชักชวนว่าจะเดินทางไปปฏิบัติต่อที่สำนักปฏิบัติธรรมวัดพิชโสภา ราม อำเภอเขมราฐ จังหวัดอุบลราชธานี ท่านจะไปด้วยกันไหม แต่พระอาจารย์สมหมาย ยังห่วงโยมมารดาจึงยังไม่ได้ตามไปทีเดียว เมื่อมาพักที่วัดโนนธาตุ สหธรรมิกท่านได้ส่งจดหมายตามถึง สองครั้ง ครั้งที่ ๓ ได้มาชวนด้วยตนเองว่าพรรษานี้จะไปจำพรรษาที่วัดพิชโสภารามด้วยกันไหม จึงขออนุญาต และกราบลาพระอุปัชฌาย์ท่านก็ได้ให้ข้อคิดอบรมในการปฏิบัติและข้อวัตรเบื้อง ต้นก่อนที่จะออกเดินทาง
ออกเดินทางจากยโสธรสู่จังหวัดอุบลราชธานี นั่งรถบัสมาที่อำเภอตระการพืชผล ลงจากรถแล้วปักหลักตั้งจิตอธิษฐานจะเดินไปเรื่อยจนกว่าจะถึงวัดพิชโสภาราม ถือเป็นธุดงค์แรกในชีวิตของพระอาจารย์สมหมายเลยทีเดียว
วัดพิชโสภาราม บ้านแก้งเหนือ อำเภอเขมราฐ ที่มีหลวงพ่อบุญเรือง วิสารโท หรือ พระราชปริยัติยากร เป็นเจ้าอาวาส เปิดสอนอบรมวิปัสสนากัมมัฏฐานตลอดทั้งปี และในช่วงฤดูกาลเข้าพรรษาจะเข้มงวดมากยิ่งขึ้น ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นสำนักปฏิบัติธรรมและสำนักเรียนบาลี ที่เข้มงวดเรื่องระเบียบวินัยเป็นที่สุดแห่งหนึ่ง เมื่อพระอาจารย์สมหมายได้กราบรายงานตัวขออยู่จำพรรษาต่อหลวงพ่อแล้วจึงได้ จัดให้อยู่กฏิกัมมัฏฐาน ตลอดระยะเวลาสามเดือนที่หลวงพ่อได้อบรมสั่งสอนเกิดสภาวะธรรมในการปฏิบัติมาก มายโดยมีหลวงพ่อใหญ่ควบคุมการปฏิบัติและเทศนาสอนตลอดสามเดือนเช้าเย็น และผ่านการสอบอารมณ์ตามหลักสูตรวัดพิชโสภาราม วัดพิชโสภารามแห่งนี้ฝึก นั่งสมาธิข้ามวันข้ามคืน ไม่ลืมตาไม่กิน ข้าวกินน้ำ ปิดตาอ่านหนังสือ จนเป็นที่รู้จักของคนทั่วไปในเรื่องของการแสดงฤทธิ์ อิทธิวิธีการปฏิบัติ จนกระทั่งออกพรรษาเข้าอยู่ปริวาสกรรม อีกสองเดือน เมื่อเข้าปริวาสความเข้มงวดก็เข้มข้นก็ทวีคูณขึ้นไปอีก การบอกวัตร เก็บวัตร การทดสอบอารมณ์ ผ่านขึ้นการขอมานัต เมื่อยังสงสัยในข้อวัตรปฏิบัติก็ย้อนกับมาขอปริวาสใหม่ซึ่งเรียกว่า ปฏิกัสสนา จนกระทั่งอัพพานในระยะเวลาสองเดือนเมื่อเสร็จสิ้นก็ขออยู่ปฏิบัติอีกระยะ ได้มีโอกาสได้ร่วมสร้างพระสมเด็จหักศอกถวายหลวงพ่อเป็นที่ระลึก ก่อนที่จะกราบลาเดินทางกลับบ้านเกิดหลวงพ่อได้เรียกพระอาจารย์สมหมายเข้าพบ เป็นการส่วนตัว ได้อบรมและสอบถามข้อวัตรที่ปฏิบัติที่ผ่านมาและได้สอนวิชา การดูคนด้วยลักษณะ ด้วยอากัปกิริยาที่เข้ามาหา จะได้รู้ตัวระวังกาย ระวังจิต (หลวงพ่อท่านจะหลีกเลี่ยงการว่าใช้อภิญญาจิตในการดูคน) ซึ่งเป็นวิชาที่หลวงพ่อสอนให้ลูกศิษย์แต่ละคนไม่เหมือนกัน เช่นอาจารย์สมศักดิ์ เขมวังโส วัดศรีแสงทอง อำเภอตระการพืชผล อาจารย์สมพร อำเภอปากคาด จังหวัดบึงกาฬ สองรูปนี้เกี่ยวกับเรื่องฤทธิ์ล้วนๆ พระอาจารย์ไมตรี วัดทางสายเอก ประจวบคีรีขันธ์เรื่องการเทศน์โวหารสอนได้อย่างแยบยล หลวงพ่อเต็ม วัดแก่งศรีโคตรมุ่งเน้นในการปฏิบัติเป็นพระเถระผู้ใหญ่แต่ลาออกจากการคณะ สงฆ์มุ่งเน้นการปฏิบัติธรรม หลวงพ่อวัดเก่าบ่อ เป็นต้นซึ่งเป็นศิษย์รุ่นใหญ่เป็นผู้เชี่ยวชาญเกี่ยวกับเรื่องพิธีกรรมจัด งานและเป็นผู้ที่มีความละเอียดรอบรู้ในระเบียบพิธีต่างๆ และเป็นกำลังหลักในกลุ่มเผยแผ่ในนามวัดแก้งเหนือ นับแต่นั้นมา
ปลายปี ๒๕๒๗ ได้รวมกลุ่มกันธุดงค์ ตามรอยหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต หลวงปู่ฝั้น อาจาโร จนเข้าสู่เข้าพรรษาจึงได้กลับมาจำพรรษาที่วัดโนนธาตุ กับพระอุปัชฌาย์ นำการศึกษาในการปฏิบัตินำพาชาวบ้านแถบนั้นปฏิบัติธรรมนับเป็นครั้งแรกของวัด โนนธาตุที่มีผู้คนมาร่วมปฏิบัติธรรมมาก จนได้รับคำยกย่องจากพระอุปัชฌาย์ ในพรรษานี้เองได้รับการถ่ายทอดวิชามหาปราบสายพระครูวิโรจน์รัตโนบล เป็นการศึกษาจากตำราเก่ากรุพระธาตุพนมที่หลวงพ่อสอนได้ครอบครอง ควบคู่กับการปฏิบัติให้เห็นแบบของจริง
ปี พ.ศ. ๒๕๒๘ รับหน้าที่เป็นเจ้าอาวาสวัดศรีมงคล บ้านนายูง ตำบลไม้กลอน อำเภอพนา จังหวัดอำนาจเจริญอยู่ หลังจากออกพรรษาจะมอบหมายให้พระลูกศิษย์ดูแลวัดออกธุดงค์แสวงหาความรู้จาก ครูบาอาจารย์ และรับงานทำหน้าที่ในกลุ่มใจประสานใจเผยแผ่ ทั่วประเทศตามปฏิทินของสำนักงานใหญ่วัดพิชโสภาราม ที่มีหลายชุดสลับกันหรือตามที่เจ้าภาพงานกำหนดมา โดยมีหลวงพ่อใหญ่ทำหน้าที่ประธานในการ เปิด และ ปิดงาน
ปี พ.ศ. ๒๕๓๐ หลังจากออกพรรษาได้เดินธุดงค์ จากน้ำตกนางรอง สู่จังหวัดสกลนคร เที่ยวธุดงค์ปักกลดกลางป่า ตามเงื้อมเขา ถ้ำ และเดินทางไปแต่ละที่พักจุดละสองสามวันหรือตามที่มีโอกาส เทศนา นำพาญาติโยมปฏิบัติ มาเรื่อยจนกระทั่งถึงอุบลราชธานี แวะกราบหลวงพ่อใหญ่วัดพิชโสภารามผู้เป็นอาจารย์ ออกช่วยงานตามศูนย์เผยแผ่ของหลวงพ่อ
ปี พ.ศ.๒๕๓๖ ได้ตั้งต้นเดินธุดงค์จากผานกเค้า สู่ยอดภูกระดึง ภูกระแต แวะพักไปตามทางขึ้นไปถึงมุ่งหน้าขอนแก่น ชุมแพ ไปจังหวัดเพชรบูรณ์ ตำบลวังกวาง อำเภอหล่มเก่า จังหวัดเพชรบูรณ์ พักอยู่ระยะหนึ่ง จึงได้ธุดงค์ย้อนกลับมาที่ชุมแพ ขอนแก่นพักตามงานปริวาสกรรม . จนจวนใกล้เข้าพรรษาจึงจำพรรษานี้ที่ภูซัมตอ ตำบลวังหิน อำเภอวังสะพุง จังหวัดเลย
พระอาจารย์สมหมาย ขันติโก ในช่วงออกพรรษาแต่ละปีท่านใช้ชีวิตตามชายป่าและงานปริวาส มากกว่าจะทำหน้าที่การก่อสร้าง จนได้สมัญญาจากกลุ่มว่านักล่า เอกัจจัง เมื่องานประจำปีวัดพิชโสภารามก็จะมาทุกๆปี หลังจากนั้นก็แวะพักตามงานปริวาสบ้างวัดสหธรรมมิกและลูกศิษย์ บางครั้งก็ออกธุดงค์เดี่ยวเพื่อบำเพ็ญสมณะธรรมมุ่งเน้นการปฏิบัติ พบสัตว์ป่า ภูมิเจ้าที่ ผีร้าย ตามป่าช้า ป่าเขา เป็นเพียงส่วนหนึ่งของประสบการณ์พระธุดงค์ป่าที่ได้ผ่านพบมา เมื่อมีภาระทางเจ้าอาวาสวัดศรีมงคลเป็น ท่านจึงลาออกจากการเป็นเจ้าอาวาสวัดศรีมงคล
เมื่อปี ๒๕๓๙ พระอาจารย์สมหมายได้ธุดงค์ผ่านวัดคำโพธิ์ พร้อมพระลูกศิษย์ เห็นเป็นป่าร่มรื่นเหมาะแก่การบำเพ็ญเพียร จึงได้แวะพักค้างปักกลด ซึ่งในขณะนั้นมีหลวงพ่อสีดา ปัญญาคโม เป็นเจ้าอาวาสอยู่ หลังจากสวดมนต์ทำวัตรเสร็จก็นั่งสมาธิบำเพ็ญเพียร สลับกับการเดินจงกรม จนดึกจึงเข้าพักผ่อน นิมิตฝันไปว่ามีตาชีปะขาวพร้อมหมู่คนชายหญิง จำนวนมากเดินมาแล้วมานั่งตรงหน้า พร้อมกับกล่าวว่า ข้าพเจ้าขอถวายที่ตรงนี้ให้แก่พระคุณเจ้าคืน หมู่ข้าพเจ้ารอมานานแล้วเป็นของท่านในอดีตที่ปรารถนาเอาไว้ พร้อมกับยกขันดอกไม้ธูปเทียนถวายท่าน เมื่อท่านรับแล้วคนเหล่านั้นก็มีสีหน้ายิ้มแย้มเอิบอิ่ม แล้วพากันแยกย้ายกลับไป เมื่อท่านตื่นขึ้นมา เล่าให้พระสังข์ อินฺทสาโร ประธานที่พักสงฆ์บ้านโคกก่อง และพระคารม ลูกศิษย์ฟัง ในเรื่องนิมิต จึงได้บอกว่าที่ตรงนี้ดีมีภูมิเจ้าที่ดี แต่ตอนนี้มีเจ้าอาวาสปกครองอยู่ ถ้าหากในการข้างหน้าหากว่างจากเจ้าอาวาสให้บอกอาจารย์ด้วย แล้วเก็บกลดบาตร ออกเดินทางไปบ้านโคกก่อง ต่อไป
ปี พ.ศ. ๒๕๔๐ พระอาจารย์สมหมาย ได้รับนิมนต์โยมอุปัฏฐาก ตระกูลประดับจันทร์ ที่ส่วนมากคนในตระกูลมีอาชีพรับราชการ ในหน่วยงานต่างๆ ได้นัดกันลางาน เพื่อบวชทดแทนคุณบรรพบุรุษต้นตระกูล และยังมีท่านกำนันสมร ป้องคำกวย กำนันดีเด่น ตำบลบุ่งหวาย อำเภอวารินชำราบอีกด้วย พระอาจารย์สมหมาย ได้นำพาปฏิบัติแม้เป็นช่วงเวลาสั้นๆแต่ทุกคนที่บวชก็ตั้งใจและยึดหลักในการ ปฏิบัติอย่างไม่ย่อท้อ เมื่อลาสิกขาก็กลับทำหน้าที่ตัวเองตามสมมติแห่งโลกต่อไป
ปี พ.ศ.๒๕๔๑ วัดคำโพธิ์เกิดว่าเจ้าอาวาสลงเนื่องจากหลวงพ่อสีดาเจ้าอาวาสมรณภาพ พระสังข์ ที่พักสงฆ์บ้านโคกก่อง จึงนำเรื่องที่พระอาจารย์สมหมาย ได้เล่าไว้เมื่อมาพักธุดงค์บอกกล่าวกับญาติโยมบ้านคำโพธิ์ เมื่อเสร็จงานหลวงพ่อเจ้าอาวาส เห็นพ้องต้องกันจึงได้ไปกราบนิมนต์พระอาจารย์สมหมายมาเป็นเจ้าอาวาสเมื่อวัน ที่ ๔ มิถุนายน ๒๕๔๑ จนปัจจุบัน
พระป่าสายปฏิบัติธุดงค์ทั่วแดนอีสาน เข้าอบรมงานปริวาสกรรมทั่วทุกภาคของประเทศ เรียบวิชาสายมหาปราบหลักจากพระอุปัชฌาย์ ซึ่งหลวงพ่อสอน วัดโนนธาตุพระอุปัชฌาย์ของท่านที่ศึกษาโดยตรงจากพระครูวิโรจน์รัตโนบล และเรียนจากตำราคาถากรุพระธาตุพนมและตำรายันต์หลวงพ่อพระครูชโยบลบริ บาล(หลวงพ่อทองจันทร์ กาญฺจโน) วัดหอก่อง ตำบลฟ้าหยาด อำเภอมหาชนะชัย จังหวัดยโสธร
เรียนวิชานรลักษณะศาสตร์ การเดินมาหาของคนวิชาดูคน (มนต์ทายใจ) และตำราเลขยันต์ การปฏิบัติธรรมกัมมัฏฐานซึ่งเป็นหัวใจหลักของพระพุทธศาสนารับหน้าที่เผยแผ่ ในสายหลวงพ่อใหญ่วัดพิชโสภาราม
เรียนตำราจากอาจารย์สายเขมร แถบจังหวัดศรีสะเกษ จังหวัดสุรินทร์ หมอควานช้างเฒ่าประกำ ได้รับมอบน้ำมันช้างตกมัน และศึกษาวิชาสีผึ้งช้างประสมโขลง
เรียนวิชาดาวหนุนดวง วิชามหาเสน่ห์จาก หลวงพ่อผินะ ปิยธโร วัดสนมลาว อำเภอหนองแค จังหวัดสระบุรี ศิษย์ในสายวัดป่าหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต พระอาจารย์สมหมายท่านได้ไปศึกษาเล่าเรียนจากหลวงพ่อผินะ เพราะมีหลานหลวงพ่อผินะมาทำงาน ที่อำเภอวารินชำราบ เละเคยไปปฏิบัติธรรมกับพระอาจารย์สมหมาย จึงรู้สนิทกันไปมาบ่อยตั้งแต่ปลายปี ๒๕๔๑ จนกระทั่งทุกวันนี้ยังไปกราบไหว้สักการะเมื่อมีโอกาส หลวงพ่อผินะสอนวิชาสีผึ้งมหาเสน่ห์และลงตะกรุด ได้มอบก้อนสามชาติหรือผงก้อนขี้ไคล มวลสารหลักส่วนหนึ่งในการทำวัตถุมงคลดวงดาวของหลวงพ่อผินะและสอนหลักธรรมใน การปฏิบัติเพิ่มเติมอีก
เรียนวิชาครูคำหมากแห้งจากฆราวาสผู้เรืองเวทย์สายเหนียว คงกระพัน ชาตรี สืบทอดหมอธรรมสายหลวงปู่สำเร็จลุน จากพ่อหมอธรรมโสม ก่อนขึ้นขันครูเรียน จะต้องมีการทดสอบใช้เชือกวัดหน้าอกแล้วให้เคี้ยวหมาก ชั่วหมากแหลก ถ้าเป็นคนธรรมดาจะใช้มีดดาบฟันทันทีในขณะเคี้ยวหมากแล้วจึงได้นำมาวัดรอบ หน้าอกอีกครั้ง ปรากฏว่าหน้าอกขยายออกถึงประมาณ ๓ นิ้วหรือเกือบเท่าฝ่ามือ จึงรับเป็นศิษย์ ถวายความรู้ให้และเทียวไปมาระหว่างวัดคำโพธิ์ กับ บ้านชาดนาดี จวบจนอาจารย์ท่านเสียชีวิตไป ก่อนที่อาจารย์จะเสียชีวิตได้นำค่ายกครู คายขันครู มาถวายพระอาจารย์สมหมายคืนเปรียบเสมือนท่านมาสั่งเสียให้รับภาระหน้าที่ สงเคราะห์ผู้คนในสายวิชาธรรม มนต์คำหมากแห้งต่อไป
เรียนวิชาอ่านโองการ พระเจ้า ๑๖ พระองค์ จากอาจารย์ชิน รอดประสิทธิ์ ฆราวาสผู้เรืองเวทย์จากกรุงเทพมหานคร เมื่อเรียนจบให้กำหนดนะเทพนิมิต หรือ ยันครูประจำตัวพระอาจารย์สมหมายท่านได้เขียน นะ ตัวเดียวใส่กระดาษ เมื่อนั่งเพ่งบริกรรมตามคาถาที่เรียนแล้วหลับตานั่งสมาธิ จึงเกิดนิมิตภาพ อุณาโลมเกี้ยวขึ้นทั้งด้านบนและลงล่างของตัว นะ เมื่อนำบอกอาจารย์ชิน ท่านจึงกำหนดสัมผัสดู จึงได้รู้ว่าหลวงปู่ผาง จิตตะคุตโตท่านประทานให้ เมื่อพระอาจารย์สมหมายนึกถึงคำของโยมแม่เคยบอกว่าโยมพ่อได้พาพระอาจารย์สม หมายไปฝากเป็นลูกหลวงปู่ผาง และหลวงปู่ผางท่านรับผูกข้อมือเป็นบุตรของท่านตั้งแต่นั้นมา
พระครูกมลสิทธิคุณ หรือพระอาจารย์สมหมาย ขนฺติโก(โพธิ์แสง) พระวัดบ้าน กัมมัฏฐานในเมือง มุ่งเน้นความสงบ เรียบง่ายตาม อัตภาพ คอยสงเคราะห์ตามกำลังที่พึงมี เป็นที่พึ่งทางใจแก่ญาติโยมด้วยความเมตตา เรียนวิชาสายหลักเก็บตัวเงียบไม่เปิดเผยวิชาของดีที่ศึกษามา ก่อนถึงคำสั่งหลวงพ่อใหญ่วัดพิชโสภาราม เมื่อพรรษา ๓๐ พ้นจะได้ช่วยเหลือคนหมู่มาก ในปี ๒๕๕๗ จึงได้อนุญาตให้คณะศิษย์ ได้จัดสร้างวัตถุมงคล ขึ้นเพื่อหาทุนในการบูรณะศาลาการเปรียญ ที่กำลังทรุดโทรมตามกาลเวลา ให้กลับมาคงทนถาวรต่อไป